ما هر روز از تعداد بیشماری دستگاه الکترونیکی ، مایکروویو ، ریش تراش ، رایانه شخصی و چاپگر اداری استفاده می کنیم. ما در محاصره الکترونیکی زندگی می کنیم که به سرعت منسوخ می شود و تجهیزات کاملاً جدیدی را جایگزین آنها می کنیم. اما عواقب این زندگی مرفه به زودی اثرات خود را بر محیط زیست می گذارد زیرا هر بار ما تولید می کنیم más y más تن زباله الکترونیکی. خوشبختانه بسیاری از قطعات و اجزای سازنده از این موارد ناخواسته آنها قابل استفاده مجدد هستند.

کم کم بیشتر و بیشتر مراکزی که وظیفه جمع آوری تمام این ملفه ها را بر عهده دارند قبل از اینکه آنها در محل دفن زباله به سرانجام برسند ، حتی در بعضی از نقاط ابتکارات بسیار اصلی در حال سازماندهی است تا به آن فرصت دوم بدهد به همه این چیزها در استرالیا مراکزی تماس گرفتند هاب الکترونیکی، با ارائه a. به جمعیت های محلی کمک می کنند فضایی که افراد جامعه می توانند برای یادگیری مهارت های فنی در آن شرکت کنند و آموزش ببینید تا آنها را برای تغییر جهان کار آماده کند.

این مراکز هدف خود را دارند در نهایت ایجاد چاپگرهای 3D از زباله اما برای دستیابی به آن باید مراحل قبلی را دنبال کنند. آنها با گذراندن دوره هایی برای افراد فاقد کار در جامعه ای که در آن هستند شروع کرده اند نحوه از بین بردن وسایل الکترونیکی منسوخ و طبقه بندی قطعات برای استفاده را آموزش می دهد. با این فعالیت آنها همچنین موفق به آموزش این گروه می شوند که چگونه یک دستگاه الکترونیکی در داخل کار می کند و از چه اجزایی تشکیل شده است.

قطعات با ارزش در سطل زباله

بیشتر قطعات ایجاد چاپگر سه بعدی را می توان از رایانه های شخصی و چاپگرهای قدیمی تهیه کرد. با این حال برخی قطعات ساختاری ، اکسترودر و تجهیزات کنترل کننده به سختی با دست دوم تهیه می شوند. اما این واقعیت ، مسئولان این پروژه را دلسرد نمی کند ، زیرا بسیاری از قطعات را می توان چاپ کرد و بقیه الزامات به سختی 20٪ از کل را نشان می دهد.

ما امیدواریم که این ابتکار در دراز مدت فواید زیادی برای جامعه به همراه دارد و مراکز دیگر را برای انجام کارهای مشابه تشویق کنید. باید توجه داشته باشیم که مرکزی از این ویژگی ها می تواند بیش از سه تن زباله را در چند ماه جمع کند ، اگر کسی برای کاهش این ارقام به روشی مسئولانه کاری انجام ندهد ، به زودی مشکلی خواهیم داشت که حل آن دشوار است.