امروز می خواهم کارهای انجام شده توسط مهندس مکزیکی را به شما ارائه دهم رودریگو لوزانو، دانشجوی دکترای فعلی دانشگاه Wollongong (استرالیا) که موفق به طراحی و ساخت از طریق چاپ سه بعدی چیزی جز مینی مغز نشده است که در آن رفتار نورون های برخی بیماری های مغزی یا افرادی که مصرف کننده مواد مخدر هستند را مطالعه کند.
برای انجام اولین آزمایشات روی این پروژه پیچیده ، مهندس ظاهراً تصمیم گرفت با استفاده از فن آوری های چاپ و طراحی سه بعدی ، یک مدل کوچک مغز ایجاد کنید. بر روی آن ، سلول های عصبی موش روی لایه های مختلف مدل قرار گرفتند که توانستند ده روز زنده بمانند و تمام فرایندهای ارتباطی خود را انجام دهند و ظاهراً آسیبی نبینند.
آنها یک مغز کوچک ایجاد می کنند که در آن نورون ها می توانند تا 10 روز زندگی کنند و تمام عملکردهای طبیعی خود را انجام دهند.
همانطور که توسط خود توضیح داده شده است رودریگو لوزانو:
سلولهای عصبی قشر مغز نابالغ از موشهای جنینی در یک هیدروژل پلیمری به نام ژلان گوا محصور شده اند که منشا طبیعی دارد و اجازه می دهد تا سلولهای معلق به نامجوهر زیستی'
در مورد مطالبی که قبلاً به ما گفته شده بود ، باید توجه داشت که این مطالب از آن است کم هزینه y سازگار با بدن انسان است از آنجا که به اندازه کافی متخلخل است که اجازه می دهد مواد مغذی و مواد زائد ایجاد شده توسط سلولها به داخل آن منتقل شوند. به نوبه خود ، این ماده دارای ویژگی است که در دمای اتاق به طور کارآمد جامد می شود در حالی که این امکان را دارد که می تواند با پپتیدهایی مانند اصطلاح RGD اصلاح شود.
به عنوان جزئیات نهایی ، اظهار نظر کنید که به لطف ساختار پایه این مغز کوچک و استفاده از این جدید هیدروژل نورون ها قادر به رشد و گسترش ارتباطات خود با صدها میکرون بودند. با تشکر از این ، پس از ده روز از شروع آزمایش ، مشخص شد که این ساختار در سلولهای قشر مغز بالغ از مشخصات یکسانی برخوردار است و حتی سلول های عصبی موفق به ایجاد ساختارهای لایه ای مشابه قشر مغز شده اند.
اولین کسی باشید که نظر