اگر وارد دنیای پرینت سه بعدی شده اید، مطمئناً نام اختصاری STL را در بیش از یک جا دیده اید. این کلمات اختصاری به یک نوع فرمت فایل (با پسوند stl.) که بسیار مهم بوده است، اگرچه اکنون برخی از جایگزین ها وجود دارد. و این است که، همانطور که می دانید، طرح های سه بعدی را نمی توان همانطور که هست چاپ کرد و نیاز به مراحل میانی دارد.
وقتی مفهوم یک مدل سه بعدی را دارید، باید از نرم افزار طراحی CAD استفاده کنید و رندر را تولید کنید. سپس می توان آن را به فرمت STL صادر کرد و سپس از طریق یک برش دهنده عبور داد که آن را "برش" می کند تا مثلاً یک GCode ایجاد کند. قابل درک با چاپگر سه بعدی و به این ترتیب که می توان لایه ها را تا تکمیل قطعه ایجاد کرد. اما اگر آن را به طور کامل متوجه نشدید نگران نباشید، در اینجا همه چیزهایی را که باید بدانید را توضیح خواهیم داد.
شاخص
پردازش مدل سه بعدی
با چاپگرهای معمولی شما برنامه ای دارید، مانند پی دی اف خوان، یا ویرایشگر متن، واژه پرداز و غیره، که در آن عملکردی برای چاپ وجود دارد که با فشار دادن، سند به صف چاپ برای آن می رود. چاپ شود. با این حال، در چاپگرهای سه بعدی کمی پیچیده تر است، زیرا 3 دسته نرم افزار مورد نیاز است برای اینکه کار کند:
- نرم افزار مدل سازی سه بعدی: اینها می توانند مدلسازی یا ابزارهای CAD باشند که در آن مدلی را که می خواهید چاپ کنید ایجاد کنید. چند نمونه عبارتند از:
- TinkerCAD
- بلندر
- BRL-CAD
- طراحی Spark Mechanical
- FreeCAD
- OpenSCAD
- بال ها 3D
- اتوکد Autodesk
- Autodesk Fusion 360
- Autodesk Inventor
- اسلش سه بعدی
- SketchUp را
- وزارت اطلاعات سه بعدی
- کرگدن 3D
- سینما 4D
- آثار جامد
- مایا
- 3DS حداکثر
- برش: نوعی نرم افزار است که فایل طراحی شده توسط یکی از برنامه های قبلی را می گیرد و آن را slice می کند یعنی لایه لایه می کند. به این ترتیب، می توان آن را توسط چاپگر سه بعدی درک کرد، که همانطور که می دانید، آن را لایه به لایه می سازد و آن را به G-Code (زبان غالب در میان اکثر سازندگان چاپگرهای سه بعدی) تبدیل می کند. این فایل ها همچنین شامل داده های اضافی مانند سرعت چاپ، دما، ارتفاع لایه، در صورت وجود چند اکستروژن و غیره می باشند. اساسا یک ابزار CAM است که تمام دستورالعمل ها را برای چاپگر تولید می کند تا بتواند مدل را بسازد. چند نمونه عبارتند از:
- Ultimaker Cure
- تکرار کننده
- ساده سازی سه بعدی
- slic3r
- KISSlicer
- ایده ساز
- Octo Print
- سیستم عامل 3DPprinter
- میزبان چاپگر یا نرم افزار میزبان: در پرینت سه بعدی به برنامه ای اطلاق می شود که ابزار آن دریافت فایل GCode از اسلایسر و تحویل کد به خود چاپگر است، معمولاً از طریق پورت USB یا از طریق شبکه. به این ترتیب، چاپگر می تواند این «دستور العمل» دستورات GCode را با مختصات X (3)، Y (0.00) و Z (0.00) تفسیر کند که برای ایجاد شی و پارامترهای لازم، هد باید به آن منتقل شود. در بسیاری از موارد، نرم افزار میزبان در خود اسلایسر ادغام می شود، بنابراین آنها معمولاً یک برنامه واحد هستند (نمونه هایی از Slicers را ببینید).
این دو نکته آخر آنها معمولا با خود چاپگر سه بعدی ارائه می شوندمانند درایورهای چاپگر معمولی. با این حال، نرم افزار طراحی شما باید آن را جداگانه انتخاب کنید.
برش: لغزنده سه بعدی چیست
در بخش قبل با اسلایدر بیشتر آشنا شدید، یعنی نرم افزاری که مدل سه بعدی طراحی شده را برای بدست آوردن لایه های لازم، شکل ها و ابعاد آن برش می دهد تا چاپگر سه بعدی بداند چگونه آن را ایجاد کند. با این حال، فرآیند برش در پرینت سه بعدی بسیار جالب و یک مرحله اساسی در این فرآیند است. بنابراین، در اینجا می توانید اطلاعات بیشتری در مورد آن کسب کنید.
El فرآیند برش گام به گام بسته به فناوری چاپ سه بعدی استفاده شده کمی متفاوت است. و اساساً می توانید بین:
- برش FDM: در این حالت کنترل دقیق چندین محور (X/Y) مورد نیاز است، زیرا آنها هد را در دو محور حرکت می دهند و برای ساخت جسم سه بعدی به شدت به حرکت هد چاپ نیاز دارند. همچنین شامل پارامترهایی مانند دمای نازل و خنک کننده خواهد بود. هنگامی که برش دهنده GCode را تولید کرد، الگوریتم های درایور چاپگر داخلی وظیفه اجرای دستورات لازم را بر عهده خواهند داشت.
- برش SLA: در این حالت دستورات باید شامل زمان های نوردهی و سرعت های ارتفاع نیز باشند. و این به این دلیل است که به جای انباشتن لایهها توسط اکستروژن، باید پرتو نور را به قسمتهای مختلف رزین هدایت کنید تا آن را جامد کرده و لایههایی ایجاد کنید و در عین حال جسم را بالا ببرید تا لایه جدید دیگری ایجاد شود. این تکنیک به حرکات کمتری نسبت به FDM نیاز دارد، زیرا فقط یک آینه بازتابنده برای هدایت لیزر کنترل می شود. علاوه بر این، نکته مهمی باید برجسته شود و آن این است که این نوع چاپگرها معمولاً از GCode استفاده نمی کنند، بلکه معمولاً کدهای اختصاصی خود را دارند (بنابراین، آنها به نرم افزار برش یا اسلایسر خود نیاز دارند). با این حال، برخی از ژنریک ها برای SLA مانند ChiTuBox و FormWare وجود دارد که با بسیاری از چاپگرهای سه بعدی از این نوع سازگار هستند.
- برش DLP و MSLA: در این حالت مشابه SLA خواهد بود، اما با این تفاوت که تنها حرکت مورد نیاز در اینها، صفحه ساخت خواهد بود که در طول فرآیند در امتداد محور Z حرکت خواهد کرد. سایر اطلاعات به پانل یا صفحه نمایش جهت گیری خواهد شد.
- دیگر: برای بقیه، مانند SLS، SLM، EBM و غیره، ممکن است تفاوت های محسوسی در فرآیندهای چاپ وجود داشته باشد. در نظر داشته باشید که در این سه مورد ذکر شده، متغیر دیگری مانند تزریق بایندر نیز اضافه می شود و نیاز به فرآیند برش پیچیده تری دارد. و به آن باید اضافه کنیم که مدل چاپگر SLS یک برند مانند چاپگر SLS رقیب کار نمی کند، بنابراین نرم افزار برش خاصی مورد نیاز است (آنها معمولاً برنامه های اختصاصی هستند که توسط خود سازنده ارائه می شوند).
در آخر این را هم اضافه کنم که یک شرکت بلژیکی به نام وجود دارد تحقق بخشیدن که یک را ایجاد کرده است نرم افزار پیچیده ای که در تمام فناوری های چاپ سه بعدی خدمت می کند و یک درایور قدرتمند برای پرینترهای سه بعدی به نام جادوها. علاوه بر این، این نرم افزار را می توان با ماژول هایی برای تولید فایل برش مناسب برای ماشین های خاص تقویت کرد.
فایل های STL
تا به حال اشاراتی به آن شده است فایل های STL، که هسته اصلی این مقاله هستند. با این حال، این قالب محبوب هنوز به طور عمیق مورد مطالعه قرار نگرفته است. در این بخش می توانید آن را به طور عمیق بشناسید:
پرونده STL چیست؟
قالب فایل STL این فایلی است که درایور چاپگر سه بعدی به آن نیاز دارد، یعنی سخت افزار چاپگر بتواند شکل مورد نظر را چاپ کند، به عبارت دیگر، امکان رمزگذاری هندسه سطح یک جسم سه بعدی را فراهم می کند. این توسط چاک هال از سیستم های سه بعدی در دهه 3 ایجاد شد و مخفف آن کاملاً مشخص نیست.
رمزگذاری هندسی را می توان توسط Tessellationدر کنار هم قرار دادن اشکال هندسی به گونه ای که هیچ همپوشانی یا فاصله ای وجود نداشته باشد، یعنی مانند موزاییک. به عنوان مثال، اشکال را می توان با استفاده از مثلث ها ترکیب کرد، همانطور که در مورد رندر GPU وجود دارد. یک شبکه ریز متشکل از مثلث ها، کل سطح مدل سه بعدی را با تعداد مثلث ها و مختصات 3 نقطه آنها تشکیل می دهد.
باینری STL در مقابل ASCII STL
بین STL در فرمت باینری و STL در فرمت ASCII تفاوت قائل می شود. دو روش برای ذخیره و نمایش اطلاعات این کاشی ها و سایر پارامترها. آ نمونه فرمت ASCII می کرد:
solid <nombre> facet normal nx ny nz outer loop vertex v1x v1y v1z vertex v2x v2y v2z vertex v3x v3y v3z endloop endfacet endsolid <nombre>
جایی که «راس» نقاط ضروری با مختصات XYZ مربوطه آنها خواهد بود. به عنوان مثال، برای ایجاد یک شکل کروی، می توانید از این استفاده کنید مثال کد اسکی.
هنگامی که یک شکل سه بعدی بسیار پیچیده یا بزرگ است، به معنای داشتن مثلث های کوچک بسیاری است، حتی اگر وضوح بالاتر باشد، که باعث می شود مثلث ها برای صاف کردن اشکال کوچکتر شوند. که فایل های بزرگ ASCII STL را تولید می کند. برای فشرده سازی آن، استفاده می کنیم فرمت های STL باینری ها مانند:
UINT8[80] – Header - 80 bytes o caracteres de cabecera UINT32 – Nº de triángulos - 4 bytes for each triangle - 50 bytes REAL32[3] – Normal vector - 12 bytes para el plano de la normal REAL32[3] – Vertex 1 - 12 bytes para el vector 1 REAL32[3] – Vertex 2 - 12 bytes para el vector 2 REAL32[3] – Vertex 3 - 12 bytes para el vector 3 UINT16 – Attribute byte count - 2-bytes por triángulo (+2-bytes para información adicional en algunos software) end
در صورت تمایل ، در اینجا شما یک فایل STLB دارید یا به عنوان مثال STL باینری برای تشکیل یک مکعب ساده.
در نهایت، اگر تعجب می کنید که آیا بهتر است ASCII یا باینری باشد، حقیقت این است که باینری ها به دلیل اندازه کوچکتر همیشه برای چاپ سه بعدی توصیه می شوند. با این حال، اگر میخواهید کد را بررسی کرده و آن را به صورت دستی اشکالزدایی کنید، راهی جز استفاده از ASCII و ویرایش ندارید، زیرا تفسیر بصریتر است.
مزایا و معایب STL
فایل های STL طبق معمول مزایا و معایب خود را دارند. مهم است که آنها را بشناسید تا تعیین کنید که آیا این قالب برای پروژه شما مناسب است یا چه زمانی نباید از آن استفاده کنید:
- مزیت:
- این یک فرمت جهانی و سازگار تقریباً با تمام پرینترهای سه بعدی، به همین دلیل است که در برابر سایرین مانند VRML، AMF، 3MF، OBJ و غیره بسیار محبوب است.
- صاحب یک اکوسیستم بالغ، و به راحتی می توانید هر آنچه را که نیاز دارید در اینترنت پیدا کنید.
- معایب:
- محدودیتهایی در میزان اطلاعاتی که میتوانید لحاظ کنید، زیرا نمیتوان از آن برای رنگها، جنبهها یا سایر ابردادههای اضافی که شامل حق نسخهبرداری یا تألیف است استفاده کرد.
- La وفاداری یکی دیگر از نقاط ضعف آن است. رزولوشن هنگام کار با چاپگرهای با وضوح بالا (میکرو متر) خیلی خوب نیست، زیرا تعداد مثلث های مورد نیاز برای توصیف صاف منحنی ها بسیار زیاد است.
همه STL ها برای پرینت سه بعدی مناسب نیستند
به نظر می رسد که می توان از هر فایل STL برای چاپ سه بعدی استفاده کرد، اما حقیقت این است همه .stl قابل چاپ نیستند. این به سادگی یک فایل فرمت شده است تا حاوی داده های هندسی باشد. برای اینکه آنها چاپ شوند، باید جزئیات ضخامت و سایر جزئیات لازم را داشته باشند. به طور خلاصه، STL تضمین می کند که مدل به خوبی بر روی صفحه نمایش رایانه شخصی دیده می شود، اما اگر شکل هندسی آن همانطور که هست چاپ شود، ممکن است ثابت نباشد.
بنابراین سعی کنید بررسی کنید که STL (اگر خودتان آن را ایجاد نکرده باشید) برای چاپ سه بعدی معتبر است. این امر باعث صرفه جویی در زمان تلف شده و همچنین هدر رفتن فیلامنت یا رزین در مدل اشتباه می شود.
جنجال - جدال سرسختانه
برای پایان دادن به این نکته، باید بدانید که مواردی وجود دارد بحث بر سر استفاده از این نوع فایل یا نه. اگرچه هنوز تعداد زیادی ازدحام در اطراف وجود دارد، برخی در حال حاضر STL را در مقایسه با جایگزین ها مرده می دانند. و برخی از دلایلی که آنها برای اجتناب از STL برای طراحی های سه بعدی بیان می کنند عبارتند از:
- وضوح ضعیف از آنجایی که هنگام مثلث بندی، مقداری کیفیت در مقایسه با مدل CAD از بین می رود.
- رنگ و بافت از بین می رود، چیزی که دیگر قالبهای فعلی از قبل اجازه میدهند.
- بدون کنترل بالشتک پیشرفته
- فایل های دیگر سازنده تر هستند هنگام ویرایش یا بازبینی آنها از STL در صورتی که اصلاح لازم باشد.
نرم افزار برای .stl
برخی از سوالات متداول در مورد فرمت فایل STL آنها معمولاً به این موضوع اشاره می کنند که چگونه می توان این قالب را ایجاد کرد، یا چگونه می توان آن را باز کرد و حتی چگونه می توان آن را تغییر داد. در اینجا این توضیحات است:
نحوه باز کردن یک فایل STL
اگر تعجب می کنید چگونه یک فایل STL را باز کنید، می توانید آن را به روش های مختلفی انجام دهید. یکی از آنها از طریق برخی از بینندگان آنلاین یا همچنین با نرم افزار نصب شده بر روی رایانه شما است. در اینجا برخی از بهترین گزینه ها وجود دارد:
- آنلاین:
- ویندوز: نمایشگر سه بعدی مایکروسافت
- گنو / لینوکس: گمش
- از MacOS: پیش نمایش یا سه بعدی دلپذیر
- iOS / iPadOS: STL SimpleViewer
- آندروید: نمایشگر سریع STL
نحوه ایجاد یک فایل STL
به فایل های STL ایجاد کنید، شما همچنین یک مجموعه نرم افزاری خوب برای همه پلتفرم ها و حتی گزینه های آنلاین مانند:
- آنلاین: TinkerCAD, SketchUp را, OnShape
- ویندوز: FreeCAD, بلندر ، MeshLab
- گنو / لینوکس: FreeCAD, بلندر ، MeshLab
- از MacOS: FreeCAD, بلندر ، MeshLab
- iOS / iPadOS:*
- اندروید: *
چگونه یک فایل STL را ویرایش کنیم
در این صورت نرم افزاری که قادر به ایجاد آن است نیز اجازه می دهد یک فایل STL را ویرایش کنیدبنابراین برای دیدن برنامه ها می توانید نکته قبلی را مشاهده کنید.
ALTERNATIVAS
کم کم ظهور کرده اند برخی از فرمت های جایگزین برای طرح های چاپ سه بعدی این فرمت های دیگر نیز بسیار مهم هستند و عبارتند از:
- PLY (فرمت فایل چند ضلعی): این فایل ها دارای پسوند ply هستند و فرمت چند ضلعی یا مثلثی است. این برای ذخیره داده های سه بعدی از اسکنرهای سه بعدی طراحی شده است. این یک توصیف هندسی ساده از یک شی و همچنین ویژگی های دیگر مانند رنگ، شفافیت، نرمال های سطح، مختصات بافت و غیره است. و درست مانند STL، یک نسخه ASCII و یک نسخه باینری وجود دارد.
- OBJ: فایل هایی با پسوند .obj نیز فایل های تعریف هندسه هستند. آنها توسط Wavefront Technologies برای نرم افزاری به نام Advanced Visualizer توسعه داده شدند. در حال حاضر منبع باز است و توسط بسیاری از برنامه های گرافیکی سه بعدی پذیرفته شده است. همچنین اطلاعات هندسی ساده در مورد یک جسم، مانند موقعیت هر رأس، بافت، نرمال و غیره را ذخیره می کند. با اعلام رئوس در خلاف جهت عقربه های ساعت، نیازی به اعلام صریح وجه های عادی ندارید. همچنین مختصات در این فرمت واحد ندارند، اما می توانند حاوی اطلاعات مقیاس باشند.
- 3MF (فرمت ساخت سه بعدی): این فرمت در فایل های 3mf ذخیره می شود که یک استاندارد منبع باز است که توسط کنسرسیوم 3MF توسعه یافته است. فرمت داده های هندسی برای تولید افزودنی بر اساس XML است. این می تواند شامل اطلاعاتی در مورد مواد، در مورد رنگ و غیره باشد.
- VRML (زبان مدلسازی واقعیت مجازی): توسط کنسرسیوم Web3D ایجاد شد. این فایل ها فرمتی دارند که هدف آن نمایش صحنه ها یا اشیاء سه بعدی تعاملی و همچنین رنگ سطح و غیره است. و آنها اساس X3D (EXtensible 3D Graphics) هستند.
- AMF (فرمت ساخت افزودنی): یک فرمت فایل (.amf) که همچنین یک استاندارد منبع باز برای توصیف اشیا برای فرآیندهای تولید افزودنی برای چاپ سه بعدی است. همچنین مبتنی بر XML است و با هر نرم افزار طراحی CAD سازگار است. و به عنوان جانشین STL وارد شده است، اما با پیشرفت هایی مانند پشتیبانی از رنگ ها، مواد، الگوها و صورت های فلکی.
- WRL: پسوند VRML.
GCode چیست؟
منبع: https://www.researchgate.net/figure/An-example-of-the-main-body-in-G-code_fig4_327760995
ما در مورد زبان برنامه نویسی GCode زیاد صحبت کرده ایم، زیرا امروزه یکی از بخش های کلیدی فرآیند چاپ سه بعدی است و از طراحی STL به یک G-Code که فایلی با دستورالعمل ها و پارامترهای کنترلی چاپگر سه بعدی است. تبدیلی که به صورت خودکار توسط نرم افزار اسلایسر انجام خواهد شد.
این کد دارد دستورات، که به چاپگر میگوید چگونه و کجا مواد را اکسترود کند تا قطعه را بدست آورد، از نوع:
- G: همه چاپگرهایی که از کدهای G استفاده می کنند این کدها را به طور جهانی درک می کنند.
- M: اینها کدهای خاصی برای سری خاصی از چاپگرهای سه بعدی هستند.
- سایر: همچنین کدهای بومی دیگر ماشین های دیگر مانند توابع F، T، H و غیره وجود دارد.
همانطور که در تصویر قبلی مثال مشاهده می کنید، یک سری از خطوط کد که چیزی جز مختصات و پارامترهای دیگر نیستند تا به چاپگر سه بعدی بگویند که چه کاری انجام دهد، گویی یک دستور غذا است:
- X و Z: مختصات سه محور چاپ است، یعنی آنچه که اکسترودر باید در یک جهت حرکت کند، با مختصات مبدا 0,0,0،0،3. به عنوان مثال، اگر عددی بزرگتر از 0 در X وجود داشته باشد، در جهت عرض چاپگر سه بعدی به آن مختصات منتقل می شود. در حالی که اگر عددی بالای 0 در Y وجود داشته باشد، هد به سمت بیرون و در جهت ناحیه چاپ حرکت می کند. در نهایت، هر مقدار بزرگتر از XNUMX در Z باعث می شود که از پایین به بالا به سمت مختصات مشخص شده حرکت کند. یعنی با توجه به قطعه می توان گفت که X عرض، Y عمق یا طول و Z ارتفاع خواهد بود.
- F: سرعت حرکت هد چاپ را بر حسب میلی متر در دقیقه نشان می دهد.
- E: به طول اکستروژن بر حسب میلی متر اشاره دارد.
- ;: تمام متن هایی که قبل از ; این یک نظر است و چاپگر آن را نادیده می گیرد.
- G28: معمولا در ابتدا اجرا می شود تا سر به سمت استاپ ها حرکت کند. اگر هیچ محوری مشخص نشده باشد، چاپگر هر 3 مورد را جابهجا میکند، اما اگر یک محور مشخص باشد، آن را فقط برای آن یکی اعمال میکند.
- G1: یکی از محبوب ترین دستورات G است، زیرا دستوری است که به چاپگر سه بعدی دستور می دهد تا مواد را در حالی که به صورت خطی به سمت مختصات مشخص شده (X,Y) حرکت می کند، ذخیره کند. به عنوان مثال، G3 X1 Y1.0 F3.5 نشان می دهد که مواد را در امتداد ناحیه مشخص شده با مختصات 7200 و 1.0 و با سرعت 3.5 میلی متر در دقیقه، یعنی در 7200 میلی متر بر ثانیه، رسوب می دهد.
- G0: همان G1 را انجام می دهد، اما بدون اکسترود کردن مواد، یعنی سر را بدون ته نشینی مواد حرکت می دهد، برای آن حرکات یا مناطقی که نباید چیزی در آن ته نشین شود.
- G92: به چاپگر میگوید موقعیت فعلی محورهای خود را تنظیم کند، که وقتی میخواهید مکان محورها را تغییر دهید، مفید است. درست در ابتدای هر لایه یا در پس کشیدن بسیار استفاده می شود.
- M104: دستور گرم کردن اکسترودر در ابتدا استفاده می شود. مثلا، M104 S180 T0 نشان می دهد که اکسترودر T0 گرم شده است (اگر یک نازل دوگانه وجود داشته باشد T0 و T1 خواهد بود)، در حالی که S دما را تعیین می کند، در این مورد 180 درجه سانتیگراد.
- M109: مشابه با بالا، اما نشان می دهد که چاپ باید منتظر بماند تا اکسترودر قبل از ادامه دستورات دیگر به درجه حرارت برسد.
- M140 و M190: مشابه دو مورد قبلی است، اما آنها پارامتر T را ندارند، زیرا در این مورد به دمای تخت اشاره دارد.
البته این G-Code کار می کند برای چاپگرهای نوع FDM، از آنجایی که رزین ها به پارامترهای دیگری نیاز خواهند داشت، اما با این مثال کافی است که متوجه شوید چگونه کار می کند.
تبدیل: STL به…
در نهایت، یکی دیگر از مواردی که با توجه به تعداد فرمت های مختلف موجود، اضافه کردن طرح های سه بعدی CAD و کدهای تولید شده توسط برش دهنده های مختلف، بیشترین تردید را در بین کاربران ایجاد می کند، نحوه تبدیل از یکی به دیگری است. در اینجا شما دارید برخی از محبوب ترین تبدیل ها:
- تبدیل از STL به GCode: با نرم افزار slicing قابل تبدیل است چون یکی از اهداف آن است.
- از STL به Solidworks بروید: با خود Solidworks قابل انجام است. باز > در فایل اکسپلورر تغییر فرمت STL (*.stl) > گزینه > تغییر دهید واردات به عنوان a بدن جامد o سطح جامد > پذیرفتن > را مرور کنید و روی STL مورد نظر برای وارد کردن کلیک کنید > باز > اکنون می توانید مدل باز و درخت ویژگی ها را در سمت چپ مشاهده کنید > وارداتی > FeatureWorks > ویژگی ها را بشناسید > و آماده خواهد بود.
- یک تصویر را به STL یا JPG/PNG/SVG به STL تبدیل کنید: میتوانید از سرویسهای آنلاین مانند Imagetostl، Selva3D، Smoothie-3D و غیره استفاده کنید یا از برخی ابزارهای هوش مصنوعی و حتی نرمافزارهایی مانند Blender و غیره برای تولید یک مدل سه بعدی از تصویر و سپس صادرات به STL استفاده کنید.
- تبدیل از DWG به STL: این یک فایل CAD است و می توان از بسیاری از نرم افزارهای طراحی CAD برای انجام تبدیل استفاده کرد. مثلا:
- اتوکد: خروجی > ارسال > صادرات > نام فایل را وارد کنید > نوع Lithography (*.stl) > ذخیره را انتخاب کنید.
- SolidWorks: File > Save As > Save As STL > Options > Resolution > Fine > OK > Save.
- از OBJ تا STL: هم می توان از خدمات تبدیل آنلاین و هم برخی از ابزارهای نرم افزاری محلی استفاده کرد. به عنوان مثال، با Spin3D می توانید کارهای زیر را انجام دهید: افزودن فایل ها > باز کردن > یک پوشه مقصد را در Save in folder انتخاب کنید > فرمت خروجی را انتخاب کنید > stl > دکمه Convert را فشار دهید و منتظر بمانید تا فرآیند به پایان برسد.
- از Sketchup به STL بروید: می توانید این کار را با خود Sketchup به روشی آسان انجام دهید، زیرا هم عملکرد واردات و هم صادرات دارد. در این حالت باید با دنبال کردن مراحلی که فایل Sketchup را باز کردید، صادرات را انجام دهید: File > Export > 3D Model > محل ذخیره STL > Save as STereolithography File (.stl) > Export را انتخاب کنید.
اطلاعات بیشتر
- بهترین پرینترهای سه بعدی رزینی
- اسکنر سه بعدی
- قطعات یدکی پرینتر سه بعدی
- رشته ها و رزین برای چاپگرهای سه بعدی
- بهترین پرینترهای سه بعدی صنعتی
- بهترین پرینترهای سه بعدی برای خانه
- بهترین پرینترهای سه بعدی ارزان
- نحوه انتخاب بهترین چاپگر سه بعدی
- انواع چاپگرهای سه بعدی
- راهنمای شروع چاپ سه بعدی
2 نظر ، نظر خود را بگذارید
خیلی خوب توضیح داده شده و خیلی واضح.
با تشکر از سنتز
خیلی از شما متشکرم!