We zijn in het weekend, hoewel het nieuws met betrekking tot de wereld van 3D-printen niet stopt met aankomen. Bij deze gelegenheid wil ik met u praten over het laatste werk dat wordt uitgevoerd door een groep wetenschappers en onderzoekers van het prestigieuze Virginia Technische Universiteit waardoor we veel dichter bij het kunnen werken zijn Kapton met behulp van bepaalde 3D-printtechnieken.
Als een detail, vertel je voordat je verder gaat dat de Kapton wordt verkregen na het uitvoeren van a zeer delicaat proces vanwege zijn eigenaardige moleculaire structuur is dit team van onderzoekers er toch in geslaagd om dit te synthetiseren hoogwaardig materiaal grotendeels gebruikt in de isolatie van ruimtevaartuigen en satellieten. Ongetwijfeld een doorbraak die letterlijk de manier waarop we ruimteverkenning, elektronica en veel van de fabricageprocessen van de lucht- en ruimtevaartindustrie begrijpen, op zijn kop kan zetten.
Onderzoekers van Virginia Tech University zijn erin geslaagd de methodologie te ontwikkelen die nodig is om Kapton te creëren door middel van 3D-printen
Om deze belangrijke mijlpaal te bereiken, moest deze groep onderzoekers wel een jaar werken om de thermische macromoleculen te creëren die nodig zijn om Kapton in 3D te printen. Dankzij deze nieuwe methodologie zal het niet langer nodig zijn om met dit materiaal te werken, zoals tot nu toe in een proces waarbij grote, dunne platen werden gemaakt, zeer vergelijkbaar met een plastic film, die op de wanden van een satelliet of ruimtevaartuig moest worden aangebracht om het interieur te beschermen tegen de hitte en kou waaraan het zal worden blootgesteld zodra het de ruimte in wordt gestuurd.
Zoals opgemerkt Christoffel Williams, professor aan de Virginia Tech University en onderzoeker in dit project:
Nu kunnen we het polymeer printen met de hoogst mogelijke temperatuur. Bovendien is ons 3D-printmateriaal net zo sterk als Kapton geproduceerd met traditionele technieken.
We kunnen ons voorstellen dat hiermee de structuur van een satelliet wordt afgedrukt. We zouden de vele geometrische mogelijkheden van 3D-printen kunnen gebruiken om bestaande ontwerpen verder te verbeteren; bijvoorbeeld een lichtere satelliet, een efficiëntere straalpijp of een filter dat zorgt voor een optimale doorstroming.