Συγκόλληση: συμβουλές και κόλπα για να κατακτήσετε αυτήν την τεχνική

La η συγκόλληση δεν είναι εύκολη. Όταν ξεκινάτε, είναι φυσιολογικό να κάνετε πολλά λάθη, όπως ατελείς ενώσεις, κόλληση του ηλεκτροδίου στο μέταλλο, μη σωστή ρύθμιση της έντασης ρεύματος, τρύπημα του μετάλλου κ.λπ. Ωστόσο, με αυτές τις συμβουλές και κόλπα για αυτήν την τεχνική, θα μπορείτε να μάθετε να χρησιμοποιείτε το δικό σας μηχάνημα συγκόλλησης σωστά, αφού στο προηγούμενο άρθρο σας έμαθα όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για να επιλέξετε το σωστό.

Σας καλώ γίνετε καλός συγκολλητής για τα DIY έργα σας με μέταλλο και θερμοπλαστικά με αυτόν τον οδηγό…

• Οι καλύτερες μηχανές συγκόλλησης που μπορείτε να αγοράσετε

ορισμός συγκόλλησης

La συγκόλληση αντιπροσωπεύει μια διαδικασία ένωσης που συνδέει δύο ή περισσότερα μέρη ενός υλικού με σύντηξη. Γενικά, αυτά τα υλικά είναι μέταλλα ή θερμοπλαστικά, που επιτρέπουν αυτόν τον τύπο αρμού. Σε αυτή τη διαδικασία, τα μέρη ενώνονται με την τήξη και μερικές φορές εισάγεται ένα πρόσθετο υλικό (μέταλλο ή πλαστικό) το οποίο, όταν λιώσει, δημιουργεί κάτι γνωστό ως "κολυμπήθρα συγκόλλησης" που είναι το αποτιθέμενο υλικό που ενώνει τα μέρη μεταξύ τους. Μόλις το υλικό κρυώσει και στερεοποιηθεί, σχηματίζει έναν ισχυρό δεσμό που ονομάζεται «σφαιρίδιο».

Διάφορα Πηγές ενέργειας, όπως φλόγα αερίου, ηλεκτρικό τόξο, λέιζερ, δέσμη ηλεκτρονίων, μέθοδοι τριβής ή υπερήχοι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διεξαγωγή συγκόλλησης. Γενικά, η ενέργεια που απαιτείται για τη σύνδεση μεταλλικών μερών προέρχεται από ένα ηλεκτρικό τόξο, ενώ τα θερμοπλαστικά συνδέονται μέσω άμεσης επαφής με ένα εργαλείο ή μέσω της χρήσης θερμού αερίου. Επίσης, ενώ η συγκόλληση γίνεται συχνά σε βιομηχανικά περιβάλλοντα, είναι επίσης δυνατό να γίνει σε διάφορα κάπως πιο αφιλόξενα μέρη, όπως υποβρύχια και ακόμη και στο διάστημα.

είδη συγκόλλησης

La συγκόλληση και συγκόλληση είναι δύο τεχνικές σύνδεσης που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία για τη σύνδεση τεμαχίων μετάλλου ή άλλων υλικών. Αν και και τα δύο περιλαμβάνουν την τήξη ενός υλικού για να σχηματιστεί ένας δεσμός, υπάρχουν βασικές διαφορές μεταξύ τους όσον αφορά τη θερμοκρασία, τα υλικά και τις ιδιότητες που προκύπτουν.

• Μαλακή συγκόλληση: Είναι μια διαδικασία κατά την οποία χρησιμοποιείται μια συγκόλληση χαμηλού σημείου τήξης για την ένωση τεμαχίων. Η θερμοκρασία τήξης της συγκόλλησης είναι σχετικά χαμηλή, συνήθως κάτω από 450°C, γεγονός που επιτρέπει στο υλικό να λιώσει χωρίς να επηρεάζει σημαντικά τα τεμάχια εργασίας. Η συγκόλληση χρησιμοποιείται συνήθως για τη σύνδεση ηλεκτρονικών εξαρτημάτων, σωλήνων υδραυλικών εγκαταστάσεων και άλλων εφαρμογών όπου απαιτείται ένας λεπτός, μη ανθεκτικός σε υψηλές θερμοκρασίες σύνδεσμος. Για παράδειγμα, ένας τύπος μαλακής συγκόλλησης μπορεί να είναι αυτός που χρησιμοποιείται σε ηλεκτρονικά και υδραυλικά με κασσίτερο ή επίσης αυτός που χρησιμοποιείται για θερμοπλαστικά.
• Συγκόλληση: Είναι μια διαδικασία σύνδεσης κατά την οποία χρησιμοποιείται ένα υλικό πλήρωσης με υψηλότερο σημείο τήξης από ότι σε μαλακή συγκόλληση, γενικά μεταξύ 450°C και 900°C. Σε αυτή τη διαδικασία, τα τεμάχια εργασίας δεν χυτεύονται, αλλά το υλικό πλήρωσης τήκεται και εισάγεται στην ένωση μεταξύ των τεμαχίων. Μόλις το υλικό πλήρωσης στερεοποιηθεί, δημιουργεί μια ισχυρή και διαρκή σύνδεση. Η συγκόλληση χρησιμοποιείται για τη σύνδεση εξαρτημάτων που πρέπει να αντέχουν μηχανικά φορτία και υψηλές θερμοκρασίες, όπως στην κατασκευή εργαλείων, οχημάτων, κατασκευών κ.λπ. Παραδείγματα αυτού του τύπου συγκόλλησης είναι αυτή που χρησιμοποιείται για μέταλλα όπως χάλυβας, σίδηρος, αλουμίνιο κ.λπ.

Υλικά που μπορούν να συγκολληθούν (συγκολλησιμότητα)

La συγκολλησιμότητα Αναφέρεται στην ικανότητα υλικών, παρόμοιων ή ανόμοιων στη φύση, να συνδέονται μόνιμα με διαδικασίες συγκόλλησης. Αν και, σε γενικές γραμμές, τα περισσότερα μέταλλα μπορούν να συγκολληθούν, κάθε μέταλλο έχει τη δική του μοναδικότητα, που χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένες ιδιότητες που φέρουν ιδιαίτερα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Οι παράγοντες που καθορίζουν τη συγκολλησιμότητα ενός μετάλλου περιλαμβάνουν τον τύπο του ηλεκτροδίου που χρησιμοποιείται, τον ρυθμό με τον οποίο ψύχεται, τη χρήση προστατευτικών αερίων και την ταχύτητα με την οποία εκτελείται η διαδικασία συγκόλλησης.

Συγκολλήσιμα μέταλλα

Μεταξύ μέταλλα που μπορούν να συγκολληθούν βρίσκουμε τα εξής:

• Χάλυβες (ανοξείδωτος χάλυβας, ανθρακούχο χάλυβας, γαλβανισμένος χάλυβας,…)
• Λιωμένο σίδερο.
• Το αλουμίνιο και τα κράματά του.
• Νικέλιο και τα κράματά του.
• Ο χαλκός και τα κράματά του.
• Το τιτάνιο και τα κράματά του.

Επιπλέον, πρέπει να ταξινομήσουμε αυτά τα συγκολλήσιμα μέταλλα σύμφωνα με διαφορετικά κριτήρια, όπως π.χ ηλεκτρική αντίσταση ή αγωγιμότητα έχουν, καθώς αυτό είναι σημαντικό κατά τη συγκόλληση:

• Μέταλλα υψηλής ηλεκτρικής αντίστασης/χαμηλής ηλεκτρικής αγωγιμότητας: μπορούν να συγκολληθούν με χαμηλές εντάσεις (χαμηλά ρεύματα), όπως ο χάλυβας.
• Μέταλλα χαμηλής ηλεκτρικής αντίστασης/υψηλής ηλεκτρικής αγωγιμότητας: συγκολλούν σε υψηλές εντάσεις, χρειάζονται δηλαδή περισσότερο ρεύμα. Παραδείγματα αυτών των μετάλλων είναι το αλουμίνιο, ο χαλκός και άλλα κράματα.

Από την άλλη μπορούμε να ταξινομήσουμε ανάλογα με το είδος του μετάλλου:

• Μέταλλα με σιδηρούχα σύνθεση: Τα σιδηρούχα μέταλλα, εκείνα στα οποία ο σίδηρος είναι το κατεξοχήν στοιχείο, παρουσιάζουν αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά αντοχής σε εφελκυσμό και σκληρότητας.
  • Ατσάλι: Έχει ως βάση το σίδηρο, διακρίνεται για την ελασιμότητα, την αντοχή και την ευελιξία του. Αυτό το μέταλλο είναι ένας εξαιρετικός αγωγός της θερμότητας και του ηλεκτρισμού, καθιστώντας το ιδανικό για διάφορες τεχνικές συγκόλλησης. Παρά αυτές τις ιδιότητες, ο χάλυβας έχει περιορισμούς, όπως το σημαντικό βάρος του και την ευαισθησία του στη σκουριά. Είναι σύνηθες να βρίσκουμε παραλλαγές με άνθρακα, με υψηλότερες συγκεντρώσεις του τελευταίου να ενισχύουν τον χάλυβα και να τον κάνουν πιο σκληρυντικό. Ωστόσο, η ικανότητα συγκόλλησης μειώνεται σε αντίστροφη αναλογία με τη σκληρυνσιμότητα. Είναι ζωτικής σημασίας να διατηρηθεί η καθαριότητα της συγκόλλησης και να αποφευχθεί η δημιουργία απολέπισης λόγω της τάσης του χάλυβα να σκουριάζει. Οι χάλυβες υψηλής αντοχής είναι οι πλέον κατάλληλοι για διεργασίες συγκόλλησης.
  • Χυτοσίδηρος ή χυτοσίδηρος: Λαμβάνεται από την πρώτη τήξη σιδήρου σε υψικάμινους, περιέχει αξιοσημείωτες ποσότητες άνθρακα και πυριτίου και είναι εύθραυστο. Αν και η συγκόλληση χυτοσιδήρου παρουσιάζει δυσκολίες, δεν είναι αδύνατη. Οποιοδήποτε ίχνος λαδιού ή γράσου πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διαδικασία συγκόλλησης, καθώς αυτό θα μπορούσε να περιπλέξει την εργασία. Η συγκόλληση χυτοσιδήρου είναι μια περίπλοκη και δαπανηρή διαδικασία που απαιτεί υψηλές θερμοκρασίες και προθέρμανση με φακό οξυακετυλενίου. Διαφορετικά, η συγκόλληση που προκύπτει θα είναι ασταθής και δύσκολος ο χειρισμός. Για αυτούς τους λόγους, αυτή η εργασία δεν είναι κατάλληλη για χομπίστες.
• Μη σιδηρούχα μέταλλα: είναι εκείνα των οποίων η σύνθεση δεν περιλαμβάνει σίδηρο, ομαδοποιούνται σε τρεις κύριες κατηγορίες:
  • Βαρέα μέταλλα (πυκνότητα ίση ή μεγαλύτερη από 5 Kg/dm³):
    • Κασσίτερος: χρησιμοποιείται στην κατασκευή λευκοσιδήρου και στη βιομηχανία ηλεκτρονικών.
    • χαλκός: με εξαιρετική ηλεκτρική και θερμική αγωγιμότητα, ανθεκτικό στη διάβρωση. Απαιτεί τη διατήρηση της άψογης συγκόλλησης για να αποφευχθεί ο σχηματισμός οξειδίων. Χρησιμοποιείται στην κατασκευή ηλεκτρικών καλωδίων, σωλήνων κ.λπ.
    • Ψευδάργυρος: έχει τη μέγιστη θερμική διαστολή μεταξύ των μετάλλων. Χρησιμοποιείται στην κατασκευή φύλλων, αποθέσεων κ.λπ. Χρησιμοποιείται επίσης ως επιφανειακή επεξεργασία για γαλβανισμό χάλυβα.
    • Μόλυβδος: χρησιμοποιείται σε μαλακές συγκολλήσεις και επιστρώσεις, καθώς και σε σωλήνες, αν και έχει πέσει σε αχρηστία λόγω της τοξικότητάς του.
    • Chrome: χρησιμοποιείται στην κατασκευή ανοξείδωτου χάλυβα και εργαλείων.
    • Νικέλιο: εφαρμόζεται ως επίστρωση μετάλλων και στην παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα.
    • βολφράμι: χρησιμοποιείται για την κατασκευή κοπτικών εργαλείων σε μηχανές.
    • κοβάλτιο: χρησιμοποιείται στην κατασκευή ισχυρών μετάλλων.
  • ελαφρά μέταλλα (πυκνότητα μεταξύ 2 και 5 Kg/dm³):
    • Τιτάνιο: Ξεχωρίζει σε αυτή την κατηγορία και χρησιμοποιείται στην αεροναυπηγική και τη βιομηχανία στροβίλων.
  • Εξαιρετικά ελαφριά μέταλλα (πυκνότητα μικρότερη από 2 Kg/dm³):
    • μαγνήσιο: Χρησιμοποιείται ως αποοξειδωτικός παράγοντας σε χυτήρια χάλυβα, υπερέχει σε αυτήν την κατηγορία εξαιρετικά χαμηλής πυκνότητας.

Συγκολλήσιμα Πλαστικά

Ο θερμοπλαστικά είναι πολυμερή που χαρακτηρίζονται από την ικανότητά τους να υποβάλλονται σε κύκλους τήξης και στερεοποίησης πρακτικά αδιάκοπα. Όταν υποβάλλονται σε θερμότητα, γίνονται υγρά και, όταν ψυχθούν, ανακτούν την ακαμψία τους. Ωστόσο, όταν φτάσουν στο σημείο πήξης, τα θερμοπλαστικά αποκτούν υαλώδη δομή και θραύση. Αυτές οι ιδιαιτερότητες, που δίνουν στο υλικό την ταυτότητά του, παρουσιάζουν μια αναστρέψιμη συμπεριφορά, επιτρέποντας στο υλικό να υποβάλλεται σε κύκλους θέρμανσης, αναδιαμόρφωσης και ψύξης σε επαναλαμβανόμενη βάση.

Κάποιοι παραδείγματα θερμοπλαστικών ήχου:

• PET (τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο): Ανήκει στους πολυεστέρες, χρησιμοποιείται ευρέως σε είδη καθημερινής χρήσης και είναι εύκολα ανακυκλώσιμο. Η ημικρυσταλλική του μορφή είναι σταθερή. Είναι κοινό σε άκαμπτη και εύκαμπτη συσκευασία λόγω της ελαφρότητάς του.
• HDPE (πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας): Είναι πολύ ευέλικτο, προέρχεται από πετρέλαιο. Χρησιμοποιείται σε μπουκάλια, κανάτες, σανίδες κοπής και σωλήνες, σημειώνοντας την αντοχή και το σημείο τήξης του.
• LDPE (Πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας): Το πολυαιθυλένιο είναι μαλακό, ανθεκτικό και εύκαμπτο, ειδικά σε χαμηλές θερμοκρασίες. Έχει καλή χημική αντοχή και αντοχή σε κρούση, με σημείο τήξης 110°C.
• PVC (πολυβινυλοχλωρίδιο): χρησιμοποιείται σε κατασκευές, σωληνώσεις, μόνωση καλωδίων, ιατρικές συσκευές και άλλα. Είναι ευέλικτο, οικονομικό και αντικαθιστά τα παραδοσιακά υλικά.
• PP (Πολυπροπυλένιο): Είναι ένα άκαμπτο, ανθεκτικό και χαμηλής πυκνότητας πολυμερές. Χρησιμοποιείται σε σακούλες, εφαρμογές μηχανικής και χύτευση με εμφύσηση μπουκαλιών. Είναι το δεύτερο πιο παραγόμενο πλαστικό.
• ΥΓ (Πολυστυρένιο): Το φελιζόλ είναι διαφανές και χρησιμοποιείται σε καταναλωτικά προϊόντα και εμπορικές συσκευασίες. Μπορεί να είναι συμπαγές ή αφρώδες, να χρησιμοποιείται σε ιατρικές συσκευές, περιβλήματα και συσκευασίες τροφίμων.
• νάιλον: Είναι ένα ανθεκτικό, ελαστικό και διαφανές πολυαμίδιο. Χρησιμοποιείται στην αλιεία, τα υφάσματα, τα σχοινιά, τα όργανα, τα εργαλεία, τις κάλτσες κ.λπ., και λιώνει σε υψηλές θερμοκρασίες (263ºC).

Μερικά από αυτά θα σας φανούν γνωστά από το δικό μας άρθρα για τρισδιάστατους εκτυπωτές, δεδομένου ότι χρησιμοποιούνται για αυτές τις εφαρμογές κατασκευής προσθέτων.

Τι είναι αποβράσματα;

La ανθρώπινα απόβλητα Η συγκόλληση είναι ένα μη μεταλλικό υπόλειμμα που δημιουργείται από ορισμένες μεθόδους συγκόλλησης. Προέρχεται όταν το υλικό ροής που χρησιμοποιείται στη συγκόλληση σκληραίνει μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία. Αυτή η σκωρία είναι το αποτέλεσμα του συνδυασμού της ροής και των ανεπιθύμητων ουσιών ή των ατμοσφαιρικών αερίων που αλληλεπιδρούν μαζί της κατά τη συγκόλληση. Η απουσία ροής και η σκωρία που σχηματίζεται θα μπορούσε να προκαλέσει οξείδωση της συγκόλλησης.

Η σκωρία συνήθως παραμένει στη ραφή συγκόλλησης, σαν ένα είδος εύθραυστου κελύφους μόλις στερεοποιηθεί και μπορεί να αφαιρεθεί εύκολα. Αν η συγκόλληση έχει γίνει καλά, με μερικά απαλά χτυπήματα συνήθως ξεκολλάει. Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι όταν ξεκινά η συγκόλληση, αυτή η σκωρία είναι πιθανό να παγιδευτεί μέσα στο σφαιρίδιο, δημιουργώντας έναν εύθραυστο σύνδεσμο.

Τι είναι το splash;

ο πιτσίλισμα Τα υλικά συγκόλλησης περιλαμβάνουν ελάχιστα σταγονίδια λιωμένου μετάλλου ή ακόμη και μη μεταλλικών υλικών που διασκορπίζονται ή εκτοξεύονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας συγκόλλησης. Αυτά τα μικρά θερμά σωματίδια μπορούν να εκτιναχθούν και να προσγειωθούν στην επιφάνεια εργασίας ή στο πάτωμα, ενώ μερικά μπορεί να κολλήσουν στο βασικό υλικό ή σε οποιοδήποτε άλλο κοντινό μεταλλικό στοιχείο. Αυτές οι πιτσιλιές είναι εύκολα αναγνωρίσιμες, παίρνοντας τη μορφή μικρών στρογγυλεμένων σφαιρών μόλις στερεοποιηθούν.

Δεν αποτελούν σημαντικό πρόβλημα, αλλά αισθητικό επίπεδο ναι μπορούν να είναι. Μπορεί να αναγκάσουν πρόσθετες θεραπείες για να αφαιρέσουν αυτούς τους κόκκους και να αφήσουν μια λεία επιφάνεια.

Πώς να συγκολλήσετε σωστά

Η συγκόλληση είναι μια κάπως περίπλοκη μέθοδος, ωστόσο, γενική μορφή, μπορεί να γίνει με αυτά τα βήματα (συνιστώ να παρακολουθήσετε το βίντεο για περισσότερες γραφικές πληροφορίες):

ρυθμίζουν την ένταση

Ρυθμίστε την ένταση του ρεύματος ή την ένταση του ρεύματος, είναι ένα άλλο από τα θεμελιώδη ζητήματα για να κάνετε μια καλή συγκόλληση. Πολλοί χάνονται πολύ όταν ξεκινούν τη συγκόλληση όσον αφορά την επιλογή του ρεύματος, αλλά πολλές φορές είναι θέμα δοκιμής και λάθους. Ωστόσο, για να σας διευκολύνουμε, ακολουθούν δύο πίνακες στους οποίους μπορείτε να δείτε τους ενισχυτές που πρέπει να επιλέξετε ανάλογα με το πάχος ή το πάχος των τεμαχίων που πρόκειται να συγκολληθούν και σύμφωνα με το ηλεκτρόδιο που επιλέξατε. Αυτό μπορεί να σας καθοδηγήσει, αν και τότε μπορεί να υπάρχουν μικρές διαφορές ανάλογα με τη μηχανή συγκόλλησης που έχετε επιλέξει.

Κατά γενικό κανόνα, υπάρχει α εύκολο κόλπο για να επιλέξετε την ένταση του ρεύματος ανάλογα με το ηλεκτρόδιο, σε περίπτωση που δεν έχετε αυτό το τραπέζι στο χέρι. Και απλώς πολλαπλασιάζουμε τη διάμετρο του ηλεκτροδίου επί x35, για να λάβουμε τους μέγιστους ενισχυτές. Για παράδειγμα, εάν έχουμε ένα ηλεκτρόδιο διαμέτρου 2.5 mm, θα ήταν 2.5×35=87A, το οποίο στρογγυλεμένο θα ήταν περίπου 90Α. Προφανώς, αυτός ο κανόνας δεν λειτουργεί με μηχανές συγκόλλησης σύρματος...

Επιλέγοντας τα σωστά ηλεκτρόδια/σύρμα

Σύρμα ή συνεχές ηλεκτρόδιο

Επιλέγοντας το σωστό νήμα (ονομάζεται επίσης συνεχές ηλεκτρόδιο) πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ακόλουθες πτυχές:

• Ότι η ρολό να είναι συμβατό με την υποστήριξη του συγκολλητή, αφού μπορείτε να βρείτε ρολά 0.5 kg, 1 kg κ.λπ.
• Ότι η το υλικό νήματος είναι κατάλληλο για την ένωση που πρόκειται να κάνετε, σύμφωνα με το μέταλ που θέλετε να συμμετάσχετε.
• Ότι η το πάχος του σπειρώματος είναι επαρκές (0.8mm, 1mm,…), και αυτό θα εξαρτηθεί από το πλάτος της χορδής ή το διαχωρισμό μεταξύ των αρμών. Ένα παχύτερο νήμα θα είναι πάντα καλύτερο για αρμούς όπου υπάρχει περισσότερο κενό ή χρειάζεται περισσότερο υλικό πλήρωσης.
• tipo σύρμα συγκόλλησης ή συνεχές ηλεκτρόδιο, όπου πρέπει να διαφοροποιήσουμε δύο διαφορετικούς τύπους:
  • Ογκώδης ή συμπαγήςΑποτελούνται από ένα μόνο μέταλλο. Γενικά, αυτό το μέταλλο έχει παρόμοια σύνθεση με το υλικό βάσης, με την προσθήκη κάποιων στοιχείων για τη βελτίωση της καθαρότητας του υποστρώματος. Αυτά τα συμπαγή σύρματα χρησιμοποιούνται συχνά για τη σύνδεση χάλυβων χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα και λεπτών υλικών. Δεδομένου ότι δεν αφήνουν υπολείμματα σκωρίας στη συγκόλληση και κρυώνουν γρήγορα, είναι κατάλληλα για αυτές τις εφαρμογές.
  • σωληνωτό ή πυρήνα: έχουν μια κοκκώδη σκόνη ροής στο εσωτερικό τους που εκπληρώνει μια λειτουργία παρόμοια με αυτή των επικαλυμμένων ηλεκτροδίων. Αυτά τα καλώδια σάς επιτρέπουν να εργάζεστε χωρίς να χρειάζεστε προστατευτικό αέριο κατά τη συγκόλληση. Προσφέρουν μεγαλύτερη σταθερότητα τόξου και βαθύτερη διείσδυση, με αποτέλεσμα ανώτερο φινίρισμα αρμού λόγω μικρότερης πιθανότητας ελαττωμάτων και πορώδους. Τα σύρματα με πυρήνα χρησιμοποιούνται συνήθως σε παχύτερα υλικά, καθώς δημιουργούν σκωρία στο σφαιρίδιο και η ψύξη του είναι πιο αργή. Αυτό το χαρακτηριστικό τα καθιστά ιδανικά για εργασίες συγκόλλησης σε αυτού του τύπου υλικό. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι, όπως και στη συγκόλληση με ραβδί MMA, απαιτείται αφαίρεση σκωρίας όταν χρησιμοποιούνται σύρματα με πυρήνα.

αναλώσιμο ηλεκτρόδιο

Από την άλλη πλευρά έχουμε αναλώσιμα ηλεκτρόδια, στο οποίο βλέπουμε μεγάλο αριθμό τύπων και διαμέτρων, οπότε γίνεται κάπως πιο περίπλοκη η επιλογή του σωστού. Ωστόσο, εδώ σας διδάσκουμε:

• Επένδυση:
  • Επικαλυμμένο: Αποτελούνται από έναν μεταλλικό πυρήνα που εκπληρώνει τη λειτουργία παροχής υλικού κατά τη διαδικασία συγκόλλησης, μαζί με μια επίστρωση που περιέχει διάφορες χημικές ουσίες. Αυτή η επένδυση εκτελεί δύο βασικές λειτουργίες: την προστασία του λιωμένου μετάλλου από την περιβάλλουσα ατμόσφαιρα και τη σταθεροποίηση του ηλεκτρικού τόξου. Σε αυτόν τον τύπο έχουμε:
    • Ρουτίλιο (R): καλύπτονται από ρουτίλιο ή, το ίδιο, οξείδιο του τιτανίου. Είναι εύκολο στο χειρισμό και είναι ιδανικά για τη συγκόλληση λεπτών αλλά και παχιών φύλλων υλικών όπως ο σίδηρος ή ο μαλακός χάλυβας. Χρησιμοποιούνται σε μη απαιτητικές εργασίες, είναι φθηνά και αρκετά συνηθισμένα.
    • Βασικό (Β): είναι επικαλυμμένα με ανθρακικό ασβέστιο. Καθώς είναι πολύ ανθεκτικά στις ρωγμές, είναι ιδανικά για συγκολλήσεις συγκεκριμένης πολυπλοκότητας. Ιδανικό για συγκόλληση κραμάτων. Δεν είναι τόσο φθηνά ή τόσο εύκολο να βρεθούν.
    • Κυτταρίνη (C): Είναι επενδεδυμένα με κυτταρίνη ή οργανικές ενώσεις. Χρησιμοποιούνται, ιδιαίτερα, σε καθοδικές κατακόρυφες και ειδικού τύπου συγκολλήσεις (όπως αγωγοί αερίου), μεταξύ άλλων πολύ απαιτητικών εργασιών.
    • Από οξύ (Α): Το πυρίτιο, το μαγγάνιο και το οξείδιο του σιδήρου είναι βασικά στην ένωση που καλύπτει αυτά τα ηλεκτρόδια. Χρησιμοποιούνται για εργασίες με μεγάλο πάχος χάρη στη μεγάλη διείσδυσή τους. Μπορούν να δώσουν ρωγμές σε περιπτώσεις που το υλικό βάσης δεν είναι κατάλληλο ή δεν έχει καλά χαρακτηριστικά για συγκόλληση.
  • μη επικαλυμμένο: στερούνται το προστατευτικό στρώμα, το οποίο περιορίζει τη χρήση τους σε διαδικασίες συγκόλλησης αερίου. Σε αυτή την περίπτωση απαιτείται εξωτερική προστασία μέσω αδρανούς αερίου για να αποτραπεί η διείσδυση οξυγόνου και αζώτου. Αυτά τα ηλεκτρόδια χρησιμοποιούνται στην τεχνική συγκόλλησης TIG, όπου χρησιμοποιούνται ηλεκτρόδια βολφραμίου. Αυτή η τεχνική επιτρέπει την απόκτηση φινιρίσματος υψηλής ποιότητας σε διάφορους τύπους υλικών.
• Υλικό: για άλλη μια φορά, πρέπει να επιλέξετε το κατάλληλο ηλεκτρόδιο ανάλογα με το υλικό που πρόκειται να συγκολλήσετε, αφού μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το αν είναι σίδηρος/χάλυβας ή αλουμίνιο κ.λπ.
• Διάμετρος: μπορούμε να επιλέξουμε το κατάλληλο μέγεθος ανάλογα με την ποσότητα του υλικού που θέλουμε να αφήσουμε στο κορδόνι. Υπάρχουν περισσότερα ή λιγότερα πάχη, όπως είδαμε, αν και μια γενική επιλογή για σε περίπτωση αμφιβολίας είναι τα 2.5mm, που είναι και το πιο χρησιμοποιημένο. Ωστόσο, εάν η διασταύρωση πρέπει να είναι πιο λεπτή, επιλέξτε μικρότερη διάμετρο και εάν η διασταύρωση είναι πιο μακριά, θέλετε να γεμίσετε μεγαλύτερα κενά ή να καλύψετε τρύπες, το ιδανικό είναι να επιλέξετε ένα παχύτερο ηλεκτρόδιο.
• μήκος: Μπορείτε επίσης να βρείτε ηλεκτρόδια μεγαλύτερου ή μικρότερου μήκους. Προφανώς οι μεγαλύτερες θα διαρκέσουν περισσότερο, αλλά είναι επίσης κάπως πιο κουραστικό να ελέγχονται. Από τα πιο χρησιμοποιημένα είναι αυτά των 350mm μήκους, δηλαδή 35cm. Ωστόσο, κάποιοι τα κόβουν, επειδή προτιμούν να δουλεύουν με πιο κοντό ηλεκτρόδιο…
• Ονοματολογία AWS: Αυτό καθορίζεται από την αρίθμηση των ηλεκτροδίων, καθώς κάθε αριθμός υποδεικνύει κάτι. Όπως θα έχετε δει στα εμπορικά ηλεκτρόδια, εμφανίζεται μια ονοματολογία τύπου E-XXX-YZ. Τώρα θα εξηγήσω τι σημαίνει αυτός ο αλφαριθμητικός κώδικας:
  • AWS A5.1 (E-XXYZ-1 HZR): ηλεκτρόδια για ανθρακούχο χάλυβα.
    • E: υποδηλώνει ότι πρόκειται για ηλεκτρόδιο για συγκόλληση τόξου.
      
    • XX: υποδεικνύει την ελάχιστη αντοχή σε εφελκυσμό, χωρίς επεξεργασίες μετά τη συγκόλληση. Για παράδειγμα, ένα 6011 είναι λιγότερο στιβαρό από ένα 7011.
    • Y: υποδεικνύει τη θέση για την οποία το ηλεκτρόδιο είναι έτοιμο για συγκόλληση.
      • 1=Όλες οι θέσεις (επίπεδες, κάθετες, οροφής, οριζόντιες).
      • 2=Για επίπεδες και οριζόντιες θέσεις.
      • 3=Μόνο για επίπεδη θέση.
      • 4=Συγκόλληση πάνω από το κεφάλι, κάθετη προς τα κάτω, επίπεδη και οριζόντια συγκόλληση.
    • Z: τύπος ηλεκτρικού ρεύματος και πολικότητα με την οποία μπορεί να λειτουργήσει. Επίσης, προσδιορίστε τον τύπο της επίστρωσης που χρησιμοποιείται.
    • HZR: Αυτός ο προαιρετικός κωδικός μπορεί να υποδεικνύει:
      • HZ: συμμορφώνεται με τη δοκιμή διάχυτου υδρογόνου.
      • R: πληροί τις απαιτήσεις της δοκιμής απορρόφησης υγρασίας.
  • AWS A5.5 (E-XXYZ-**): για χάλυβες χαμηλού κράματος.
    • Το ίδιο με το παραπάνω, αλλά αλλάξτε το τελικό επίθημα **.
    • Αντί για γράμματα χρησιμοποιούν ένα γράμμα και έναν αριθμό. Υποδεικνύουν το κατά προσέγγιση ποσοστό κράματος στην απόθεση συγκόλλησης.
  • AWS A5.4 (E-XXX-YZ): για ανοξείδωτο χάλυβα.
    • E: δηλώνει ότι πρόκειται για ηλεκτρόδιο για συγκόλληση τόξου.
    • XXX: καθορίζει την κατηγορία ανοξείδωτου χάλυβα AISI για την οποία προορίζεται το ηλεκτρόδιο.
    • Y: αναφέρεται στη θέση και πάλι έχουμε:
      • 1=Όλες οι θέσεις (επίπεδες, κάθετες, οροφής, οριζόντιες).
      • 2=Για επίπεδες και οριζόντιες θέσεις.
      • 3=Μόνο για επίπεδη θέση.
      • 4=Συγκόλληση πάνω από το κεφάλι, κάθετη προς τα κάτω, επίπεδη και οριζόντια συγκόλληση.
    • Z: τύπος επίστρωσης και κατηγορία ρεύματος και πολικότητας με την οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί.

μη αναλώσιμα ηλεκτρόδια

Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε το μη αναλώσιμα ηλεκτρόδια, δηλαδή τα βολφραμίου ή βολφραμίου, όπως θέλετε πείτε τα. Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να τα ταξινομήσουμε ως εξής:

• Βολφράμιο 2% Θόριο (WT20): είναι κόκκινο, χρησιμοποιείται για συγκόλληση DC TIG. Πρέπει να φοράτε μάσκα, καθώς μπορεί να είναι επιβλαβής για την υγεία. Από την άλλη πλευρά, λειτουργούν πολύ καλά για την οξείδωση, τα οξέα και τους ανθεκτικούς στη θερμότητα χάλυβες όπως ο χαλκός, το ταντάλιο και το τιτάνιο.
• 2% βολφράμιο δημητρίου (WC20): Έχουν γκρι χρώμα και έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, ενώ σέβονται το περιβάλλον και την υγεία. Ως εκ τούτου, μπορούν να είναι μια εξαιρετική εναλλακτική λύση σε αυτά με θόριο.
• Βολφράμιο 2% Λανθάνιο (WL20): έχουν μπλε χρώμα, χρησιμοποιείται για αυτοματοποιημένη συγκόλληση, με μεγάλη διάρκεια ζωής και υψηλό φλας. Δεν εκπέμπει ακτινοβολία.
• Βολφράμιο σε 1% Λανθάνιο (WL5): το χρώμα είναι κίτρινο σε αυτή την περίπτωση και χρησιμοποιείται για κοπή και συγκόλληση με πλάσμα.
• Βολφράμιο σε Ζιρκόνιο (WZ8): με λευκό χρώμα, χρησιμοποιούνται κυρίως για συγκόλληση εναλλασσόμενου ρεύματος.
• Καθαρό βολφράμιο (W): το χρώμα είναι πράσινο, μπορεί να συγκολλήσει αλουμίνιο, μαγνήσιο, νικέλιο και κράματα με συγκόλληση AC. Δεν έχει πρόσθετα, επομένως δεν είναι επιβλαβές όπως το θόριο.

Συνήθη λάθη και λύση

Αν και υπάρχει μεγάλος αριθμός από πιθανά ελαττώματα, τα πιο συχνά που μπορείτε να βρείτε και να αποφύγετε είναι τα ακόλουθα:

• Κακή εμφάνιση καλωδίου: αυτό το πρόβλημα πιθανώς οφείλεται σε υπερθέρμανση, ακατάλληλη επιλογή ηλεκτροδίων, ελαττωματικές συνδέσεις ή λανθασμένη ένταση ρεύματος. Για να επιλύσετε αυτό το ζήτημα, προσαρμόστε το ρεύμα που χρησιμοποιείται για να βρείτε τη σωστή ισορροπία και επιλέξτε ένα κατάλληλο ηλεκτρόδιο που λειτουργεί με συγκεκριμένη ταχύτητα για να αποφύγετε την υπερθέρμανση.
• Υπερβολικό πιτσίλισμα: Όταν το πιτσίλισμα υπερβαίνει τα κανονικά επίπεδα, πιθανότατα προκαλείται από υπερβολικά υψηλό ρεύμα ή υπερβολική μαγνητική επίδραση. Και πάλι, η σύσταση είναι να μειώσετε την ένταση για να προσδιορίσετε το ακριβές όριο στη διαδικασία σας.
• υπερβολική διείσδυση: Σε αυτήν την περίπτωση, το κύριο πρόβλημα είναι συνήθως η ανεπαρκής θέση του ηλεκτροδίου. Προτείνεται η ανάλυση της σωστής γωνίας για να επιτευχθεί η βέλτιστη πλήρωση.
• ραγισμένη συγκόλληση- Η ρωγμή στη συγκόλληση οφείλεται σε λανθασμένη σχέση μεταξύ του μεγέθους της συγκόλλησης και των ενωμένων μερών, με αποτέλεσμα μια άκαμπτη ένωση. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό, χρησιμοποιήστε τις αναλυτικές σας δεξιότητες για να σχεδιάσετε μια βελτιωμένη δομή διασταύρωσης, συμπεριλαμβανομένων των προσαρμογών μεγέθους, των ομοιόμορφων κενών και, ενδεχομένως, της επιλογής ενός καταλληλότερου ηλεκτροδίου.
• εύθραυστη ή εύθραυστη συγκόλληση: Αυτό είναι ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στη συγκόλληση, καθώς μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην τελική ποιότητα των εξαρτημάτων. Οι αιτίες μπορεί να κυμαίνονται από λάθος επιλογή ηλεκτροδίου έως ανεπαρκή θερμική επεξεργασία ή ανεπαρκή ψύξη. Επομένως, φροντίστε να χρησιμοποιήσετε ένα κατάλληλο ηλεκτρόδιο (κατά προτίμηση με χαμηλή περιεκτικότητα σε υδρογόνο), να περιορίσετε τη διείσδυση και να εξασφαλίσετε επαρκή ψύξη.
• Παραμόρφωση: Αυτό το ελάττωμα μπορεί να προκληθεί από κακή αρχική σχεδίαση ή μη συνεκτίμηση της συρρίκνωσης των μετάλλων, με αποτέλεσμα κακή συγκόλληση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, υπερθέρμανση. Σε αυτό το στάδιο, αναθεωρήστε και, εάν είναι απαραίτητο, επανασχεδιάστε το μοντέλο και εξετάστε επίσης επιλογές όπως η χρήση ηλεκτροδίων υψηλότερης ταχύτητας.
• Κακή τήξη και παραμόρφωση: Αυτά τα προβλήματα προκαλούνται από ανομοιόμορφη θέρμανση ή ακατάλληλη σειρά λειτουργίας, με αποτέλεσμα την ακατάλληλη συρρίκνωση των εξαρτημάτων. Μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε διαμορφώνοντας και ανακουφίζοντας εξαρτήματα πριν από τη συγκόλληση, καθώς και επιθεωρώντας προσεκτικά τη σειρά της διαδικασίας.
• υπονομεύτηκε: Αυτό το πρόβλημα είναι συνήθως αποτέλεσμα κακής επιλογής ή χειρισμού ηλεκτροδίων ή χρήσης πολύ υψηλής έντασης ρεύματος. Επομένως, είναι απαραίτητο να αναλύσετε εάν χρησιμοποιείτε το σωστό ηλεκτρόδιο και πιθανώς να μειώσετε την ταχύτητα συγκόλλησης.
• Αραιότητα της ύλης: μπορεί να εμφανιστεί λόγω ανάμειξης της σκωρίας με το λιωμένο μέταλλο όταν περαστεί πολλές φορές χωρίς να αφαιρεθεί πρώτα η σκωρία, λόγω μόλυνσης του μετάλλου κατά τη διαδικασία κ.λπ. Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να φτιάξετε μια καλή ομοιόμορφη χάντρα ταυτόχρονα, χωρίς να την ξεπεράσετε πολλές φορές (χωρίς να έχετε αφαιρέσει τη σκωρία).

Ασφάλεια και συχνές αμφιβολίες

Ασφαλής Η ασφάλεια της συγκόλλησης είναι απαραίτητη για την πρόληψη ατυχημάτων και προσωπικού τραυματισμού. Ακολουθούν ορισμένα μέτρα ασφαλείας που πρέπει να ακολουθείτε όταν κάνετε εργασίες συγκόλλησης:

• Μην συγκολλάτε σε κοντινά μέρη με εύφλεκτα ή εύφλεκτα υλικά: ο σπινθήρας που παράγεται κατά τη διαδικασία μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιές ή εκρήξεις.
• Χρησιμοποιήστε ΜΑΠ ή προστατευτικό εξοπλισμό: που αποτελείται από μάσκα για την προστασία των ματιών, γάντια για τα χέρια, υποδήματα με μονωτικές σόλες και μακριά ρούχα για την αποφυγή εγκαυμάτων του δέρματος. Επίσης, εάν πρόκειται να συγκολλήσετε γαλβανισμένα ηλεκτρόδια ή ηλεκτρόδια βολφραμίου με τοξικά στοιχεία, χρησιμοποιήστε πάντα μια μάσκα φιλτραρίσματος.
• Καλά αεριζόμενος χώρος: εργαστείτε σε χώρο με καλό αερισμό για να αποφύγετε τη συσσώρευση αναθυμιάσεων και τοξικών αερίων. Εάν εργάζεστε σε εσωτερικούς χώρους, βεβαιωθείτε ότι υπάρχει επαρκής κυκλοφορία αέρα ή χρησιμοποιήστε συστήματα εξαγωγής καπνού.
• Πυροσβεστήρας και πρώτες βοήθειες: να έχετε διαθέσιμο έναν κατάλληλο πυροσβεστήρα και ένα κιτ πρώτων βοηθειών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Εξοικειωθείτε με τη χρήση και τη θέση του.
• Μην καπνίζετε και μην τρώτε φαγητό: αποφύγετε το κάπνισμα, το φαγητό ή το ποτό κοντά στην περιοχή συγκόλλησης, καθώς οι αναθυμιάσεις και τα σωματίδια μπορεί να μολύνουν τα τρόφιμα και να είναι επιβλαβή για την υγεία σας.
• Εξοπλισμός σε καλή κατάσταση: Η καλή συντήρηση της μηχανής συγκόλλησης είναι απαραίτητη για να είναι σε καλή κατάσταση και να αποφευχθούν προβλήματα εκκένωσης λόγω κακής μόνωσης, υπερθέρμανσης κ.λπ.
• Αποσύνδεση ρεύματος: Πριν ρυθμίσετε ή αγγίξετε οποιοδήποτε μέρος του εξοπλισμού συγκόλλησης, βεβαιωθείτε ότι είναι αποσυνδεδεμένο από την πηγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Επιπλέον, ένα από τα Οι πιο συχνές ερωτήσεις μεταξύ των αρχαρίων είναι εάν το άγγιγμα του συγκολλούμενου τμήματος ή του ηλεκτροδίου μπορεί να προκαλέσει ηλεκτροπληξία. Και η αλήθεια είναι:

• Μπορείτε να αγγίξετε το κομμάτι μετάλλου που συγκολλάτε με γυμνό χέρι χωρίς φόβο κραδασμού όταν το ηλεκτρόδιο και ο σφιγκτήρας γείωσης έρχονται σε επαφή. Ωστόσο, δεν συνιστάται, καθώς μπορεί να καείτε όταν ανέβει η θερμοκρασία των εξαρτημάτων.
• Το ηλεκτρόδιο είναι καλύτερο να μείνει ανέγγιχτο, ωστόσο πολλοί επαγγελματίες συγκολλητές το υποστηρίζουν στο γάντι τους για μεγαλύτερη ακρίβεια. Πρέπει να πούμε ότι αυτά που είναι επικαλυμμένα με ρουτίλιο δεν εκκενώνονται, αφού το μέταλλο στο εσωτερικό καλύπτεται από μονωτήρα. Αλλά αν αμφιβάλλετε εάν η επίστρωση είναι μονωτική ή εάν έχετε γυμνό ηλεκτρόδιο, μην το αγγίζετε ποτέ.

Μην ξεχάσετε να διαβάσετε το άρθρο μας σχετικά Οι καλύτερες μηχανές συγκόλλησης που μπορείτε να αγοράσετε...