Σιγά-σιγά φαίνεται ότι οι νέες τεχνολογίες αρχίζουν να φτάνουν στους νεότερους στις πόλεις μας, κάτι που αξίζει επαίνους και που πρέπει να συνεχίσει να προωθείται. Σε αυτήν την περίπτωση θέλω να σας παρουσιάσω το έργο ενός Δάσκαλος γυμνασίου της Κολομβίας και δύο μαθητές της που, με λίγη ευφυΐα, μπόρεσαν να δημιουργήσουν ένα σπιτικό ζαχαροκάλαμο για τα τυφλά ικανά να ανιχνεύουν λακκούβες και εμπόδια.
Μεταξύ των λεπτομερειών που πρέπει να ληφθούν υπόψη, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο περίεργος κάλαμος ήταν κατασκευάζονται χρησιμοποιώντας ανακυκλώσιμα υλικά. Το πρώτο πρωτότυπο ήταν κατασκευασμένο από ένα κομμάτι πλαστικού σωλήνα, ένα μεγάλο κουτί αντιστοιχιών, αισθητήρες και μια πλακέτα Arduino. Το τελευταίο πρωτότυπο που δημιουργήθηκε, από την άλλη πλευρά, είναι ήδη κατασκευασμένο με μια μεταλλική ράβδο που έχει ληφθεί από ένα αχρησιμοποίητο ντουλάπι, ανακυκλωμένα καλώδια από άλλα έργα και διαφορετικά μέρη, όπως η θήκη και η μπαταρία, που λαμβάνονται από ένα παλιό κινητό τηλέφωνο.
Δύο νεαροί Κολομβιανοί και ο δάσκαλός τους μας παρουσιάζουν το έξυπνο μπαστούνι τους
σύμφωνα με καθηγητής ο οποίος έχει επιβλέψει την ανάπτυξη ολόκληρου του έργου:
Δημιουργήσαμε αυτό το ζαχαροκάλαμο επειδή έχουμε δει την ανάγκη να βοηθήσουμε άτομα με προβλήματα όρασης. Ο τελευταίος σχεδιασμός του πρωτοτύπου μας μπορεί να διπλωθεί για πολύ ευκολότερη χρήση. Ο τρόπος λειτουργίας είναι πολύ απλός, όταν ένας τυφλός φτάσει σε ένα εμπόδιο, το ζαχαροκάλαμο δονείται σαν ένα κινητό τηλέφωνο.
Το επόμενο βήμα στο οποίο θέλουμε να φτάσουμε είναι να λάβουμε χρηματοδότηση από έναν μη κυβερνητικό οργανισμό για να φτιάξουμε αρκετά μπαστούνια για να κάνουμε την τιμή τους πολύ χαμηλότερη, ώστε να μπορούν να προσεγγίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα.
Χωρίς αμφιβολία, πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτό είναι ένα έργο που αποδεικνύει τη μεγάλη ικανότητα, με απλές γνώσεις και λίγη αφοσίωση και κίνητρο, που μπορούν να έχουν όλοι οι έφηβοι μας.