Beetje bij beetje begint 3D-printen de ruimte te bereiken. Dit keer was het het bedrijf Thales Alenia Space die aankondigt dat 79 metalen onderdelen vervaardigd door 3D-printen en niet minder dan 350 polymeerchemische voortstuwingsbuissteunen, allemaal vervaardigd in zijn faciliteiten, al de ruimte in zijn gestuurd.
Voor het geval u het niet weet, vertel u dat dan Thales Alenia Space is een bedrijf gespecialiseerd in het ontwerp en de fabricage van communicatiesatellieten, vandaar dat het bedrijf op dit moment heel goed weet hoeveel geprinte onderdelen er zijn, aangezien in 2015 de eerste antenne-ondersteuning vervaardigd door 3D-printen op de Turkmenalem-satelliet Monacosat werd geïnstalleerd, hoeveel stuks al in een baan om de aarde.
Thales Alenia Space telt het totale aantal 3D-geprinte onderdelen die ze al in een baan om de aarde hebben gebracht.
Zoals opgemerkt Florence Montrédon, Head of Additive Manufacturing Technologies Development bij Thales Alenia Space:
Onze inspanningen draaien om de integratie van verschillende functies in hetzelfde stuk, zoals mechanische, thermische of zelfs radiofrequentie. Momenteel ligt de uitdaging zowel in het ontwerpproces als in de productietechnieken zelf.
Als laatste detail, vertel u dat, zoals uitgelegd door de managers van het bedrijf dat gespecialiseerd is in het ontwerp en de fabricage van communicatiesatellieten, het gebruik van 3D-printen niet iets is dat te wijten is aan een mode, maar eerder aan dit technologie vertegenwoordigt een reëel voordeel voor alle ruimtevaartproducten.
Een duidelijk voorbeeld van het bovenstaande is hoe dankzij 3D-printen complexe structuren uit één stuk kunnen worden ontworpen en vervaardigd, iets wat tot nu toe onmogelijk was met traditionele productiemethoden. Dit alles resulteert natuurlijk niet in één meer solide structuurmaar ook veel lichter, iets dat essentieel is in een industrie waar elke gram veel geld kost om de ruimte in te gaan.