Een groep wetenschappers en onderzoekers van de Technische Universiteit van Wenen is erin geslaagd om voor het eerst een permanente magneet te vervaardigen door middel van 3D-printen, een type magneet dat wordt gemaakt met een vooraf bepaalde vorm en magnetisch veld. Dankzij het behalen van deze mijlpaal is het nu mogelijk om te creëren complex gevormde magneten met aangepaste magnetische velden, iets dat meestal erg nodig is, vooral voor de fabricage van magnetische sensoren.
Zoals geadverteerd Dieter Suss, Hoofd van het Christian-Doppler Advanced Magnetic Sensing and Materials Laboratory aan de Technische Universiteit van Wenen:
De sterkte van een magnetisch veld is niet de enige factor. Vaak zijn speciale magnetische velden nodig, waarbij veldlijnen op een zeer specifieke manier zijn gerangschikt, zoals een magnetisch veld dat in de ene richting relatief constant is, maar in een andere richting in intensiteit varieert. Nu kunnen we een magneet op een computer ontwerpen en de vorm aanpassen totdat aan alle vereisten voor het magnetische veld is voldaan.
Dankzij dit project is het nu mogelijk om een magneet te maken waarvan het magnetische veld is aangepast voor een specifieke taak.
Dit type oplossing bestond al geruime tijd, al was het maken van een model door middel van injectie helaas vrij duur en kostte het veel tijd om te werken omdat het strikt noodzakelijk was om een mal te maken, waardoor het alleen geschikt was voor een kleine productie. hoeveelheden. Dankzij de oplossing die door dit team van onderzoekers wordt voorgesteld, kan een 3D-printer nu worden gebruikt om magnetische materialen te produceren zowel de productiekosten als de tijd die nodig is om elke magneet te vervaardigen, worden verminderd.
Als we iets meer in detail treden, moet worden opgemerkt dat voor het vervaardigen van magneten een techniek wordt gebruikt die sterk lijkt op die van plastic printers, behalve dat het apparaat voor deze taak micromagnetische granulaatfilamenten in staat om het bindmiddelmateriaal op basis van een speciaal polymeer bij elkaar te houden. Het resultaat van het gebruik van deze methodologie is een object dat voor 90% uit magnetisch materiaal en voor 10% uit kunststof bestaat.