In de MIT ze stoppen niet met hun innovatie- en ontwikkelingswerk om door te gaan met vooruitgang in allerlei technologische sectoren, we hebben een bewijs van hoe een groep van hun ingenieurs erin is geslaagd een nieuw systeem te ontwikkelen dat in staat is om van aardolie afgeleide polymeren te vervangen, een materiaal dat normaal gebruikt bij de vervaardiging van filamenten voor 3D-printen, voor een type plantaardige cellulose wat nog veel meer voordelen biedt.
Zoals MIT niet heeft geaarzeld om te prijzen, zorgt het gebruik van dit type plantaardige cellulose er in de eerste plaats voor dat elk object dat met dit materiaal is gemaakt, hernieuwbaar en biologisch afbreekbaar, iets dat altijd een punt in zijn voordeel is, hoewel, zoals ze hebben opgemerkt, ook 3D-printen wordt bereikt meer economisch en zelfs dat zijn de resultaten meer resistent.
MIT-ingenieurs beloven zeer interessante functies in dit nieuwe materiaal dat is ontworpen om te worden gebruikt bij 3D-printen.
Als laatste voordeel is het vooral belangrijk dat degenen die verantwoordelijk zijn voor dit onderzoek lof geven over dit materiaal antimicrobiële eigenschappen, iets dat ik persoonlijk moet toegeven dat vooral mijn aandacht trekt.
Dit alles even laten 'zijdelings', vertel je dat wat deze groep ingenieurs blijkbaar heeft gebruikt als basismateriaal voor het maken van dit filament, celluloseacetaat is. Dankzij dit is het materiaal stollen snel. In de woorden van een teamwoordvoerder:
Na het printen in 3D hebben we het netwerk van waterstofbruggen hersteld door een behandeling met natriumhydroxide.
Meer informatie: Nieuwe Atlas